Bir zamanlar, kuytu bir vadide, gökyüzüne yükselen dağların gölgesinde, insanların unuttuğu eski bir orman vardı. Bu ormanın derinliklerinde, zamanın tozuna karışmış, unutulmuş bir efsane yaşardı: Elegante Equino.
 
Efsaneye göre, Elegante Equino, zamanın başlangıcından beri bu vadide hüküm sürmüş, gücün, zarafetin ve bilgeliğin sembolüydü. Efsane, Hint-Avrupa mitolojisinden ilham alarak, zamanın ötesindeki bir çağa, mistik bir dünyaya taşırdı insanı.
 
Atalarından, tanrıların ve kahramanların destanlarında adı geçen güçlü atların soyundan gelen Elegante Equino, göğe yükselen dağların doruklarında yaşayan ruhların eşsiz bir dostuydu. Onun sırtında, cesur savaşçılar düşmanlarına karşı savaşırken, bilgeler düşüncelerine huzur bulurken, rüzgarla dans eder gibi koşarlar, onun ihtişamıyla birleşirlerdi.
 
Pegasus'un kanatları gibi, rüzgarın hızıyla, Sleipnir'in sekiz bacağı gibi, dünyalar arasında yolculuk ederdi Elegante Equino. Güneşin altın ışıkları altında, yıldızların ışıltısıyla süslü gece gökyüzünde, her bir adımıyla geçmişi, şimdiyi ve geleceği bir araya getirirdi.
 
Efsane, onun adını tüm kıtaların derinliklerine taşımıştı. Ural Dağları'nın güneyinden Siberya'ya, Çin'den Avrupa'ya kadar, Elegante Equino'nun hikayesi dilden dile dolaşırdı. Onun varlığı, geçmişin izlerini günümüze taşırken, geleceğe umutla bakışın sembolüydü.
 
Ve şimdi, unutulmuş vadide, zamanın yitik köşelerinde, Elegante Equino'nun heykeli yükseliyordu. Noimero Statues'un zarif eseri, bu efsanevi varlığın ruhunu yansıtıyordu. Heykel, gücün, zarafetin ve sanatın mükemmel bir buluşmasıydı; geçmişin izlerini taşırken, geleceğe umutla bakardı.
 
Herkesin gözleri önünde, Elegante Equino'nun hikayesi yeniden canlandı. Onun varlığı, insanların kalplerindeki cesareti, gücü ve zarafeti uyandırdı. Ve belki de, bir gün, bu efsanevi atın ruhu yeniden vadilere iner, insanlığa huzur ve ilham getirirdi.